wolken

Tropische verrassing

Bon Dia op deze prachtige zondagmorgen! Na enige tijd op mijn lauweren gerust te hebben (nou ja, voor het schrijven van dit blog dan), kan ik u weer verblijden (of niet) met een verhaal. In mijn hoofd zijn er vele onderwerpen bedacht, maar eigenlijk is er op dit moment maar één ding actueel: Chikungunya. (Spreek uit; sjiekoengoenja) Ja, kreeg het eerst ook niet onder de knie :-).

Prachtige naam, voor inlanders op Curaçao een bekend fenomeen. Lezers in Nederland krabben zich nu misschien achter de oren en proberen een beeld te krijgen bij Chikungunya. Is het een lekkere Antilliaanse cocktail? Is het een schitterend, populair strand? Is het een fantastisch evenement? Helaas, was het maar zo, Chikungunya betekent Oud Mannetje en is een virus uit de familie van Dengue. Waarbij ik persoonlijk denk aan de Koude Kant van...., het is niet zo'n lieverdje :-).

Chikungunya zorgt wekenlang voor gewrichtspijn, koorts, diarree en allerlei narigheid, zelfs kinderen lopen rond als oude mannetjes. Ik maak het van dichtbij mee, want dochter en man zijn, samen met op dit moment zo'n 20.000 mensen (schatting lokale radio) gastheer/vrouw. Donkere wolken drijven over deze rots, het is eigenlijk niet zo zeer de vraag óf je het krijgt, maar wanneer. 

Gelukkig gaf De Telegraaf er eind november ook een berichtje over, dus het is waar! De cijfers klopten niet, daar is de krant van ontwaakt Nederland nooit zo goed in. Maar, waar normaal gesproken er altijd met de sensationele kant van items wordt gekopt, viel het me nu gruwelijk tegen; 1645 gevallen waarvan 345 officieel. Nou, nou, daar hadden ze absoluut meer uit kunnen halen. De realiteit is, dat er bijna in elk gezin wel iemand omvalt, er een tekort aan paracetamol dreigt en zelfs het ziekenhuis (ja, ja), sluit afdelingen omdat het personeel ziek is, chikungunya, inderdaad. Ik bedoel maar.....  

Boosdoener van deze tropische verrassing is de Tijgermug, wolken vol zijn er van en is door mij officieel benoemd tot de meest irritante inwoner van dit eiland. Gelukkig is er DEET (anti-muggen-spray), verkrijgbaar in een soort haarlakbussen. Spuit lekker weg, gebruik dag en nacht. Tegen de tijd dat je DEET in plaats van DEO onder je oksels spuit weet je; ik ben officieel ingeburgerd in de Tropen :-). 
Natuurlijk bestrijdt, de van te voren gewaarschuwde, overheid deze plaag ook volop. Ze zijn best druk met achter de feiten aan rennen, want de Kas Ziekengelden van de SVB (UWV) raakt leeg. Men heeft met wat rook geblazen in straten (behalve als het regent). We hebben flyers met info gekregen, waarmee je de muggen kunt doodslaan. Best effectief. Nu de plaag waarschijnlijk zijn hoogtepunt heeft, zijn ze gelukkig druk met vergaderen over serieuze maatregelen. Een pak van mijn hart :-).

Als u denkt, beetje somber blogje vandaag, dan klopt dat wel. Mijn autistische kant houdt al niet zo van verrassingen, tropisch of niet, maar ze bleven maar komen afgelopen week. Pffffff.....
Mijn hele gezin viel om de beurt om, paniek bij moeder de Zorgkip. Computercrash (niet de eerse), door opgehoopt, altijd aanwezig stof. Uiteraard net op de opleverdag van een Logo, paniek!. Afsluiting van Internet omdat de afsluitmonteur op pad was gestuurd met de NIET-afsluiten-lijst, bellen heeft geen zin, dus maar weer naar kantoor.  
En tot slot, afgelopen dinsdag, samen met Shurly, om half 9 's morgens nog koelbloedig inbrekers betrapt bij onze buren. Mijn Paniekknop voor de Alarmdienst ingedrukt, maar, hoe kan het ook anders, die was stuk. Veel paniek (ja, ja, ik weet het, ben van het soort paniekvogels!), maar geen melding bij Alarmdienst. De politie was er dan wel weer snel! Het heeft echter wel een paar uurtjes geduurd voordat mijn stresslevel weer op normaal stond.

Om alles een beetje leuk af te sluiten, kan ik melden dat (behalve mijn man) alles weer de goede kant op marcheert. Mijn twee tieners zijn beter, de computer doet het weer, we zijn weer on-line en het inbrekersgilde heeft de verzamelde buit in het buurhuis achtergelaten vanwege het theekransje van Shurly en ondergetekende in hun tuin :-). Om dit blog nog wat extra op te fleuren, heb ik wat foto's geplaatst van een fantastische zonsondergang op Kokomobeach. Ja, het is hier ook wel eens donker, maar het wordt dan wel weer héél mooi donker.

Tot mijn volgende, vrolijkere blog,
Sunchi,
Corine

&

geluk
helpt
soms

moed
altijd

May the past be your sound, carry on